Πιθανότατα κατά τη δεκαετία του 1960 ο Ελληνικός Στρατός απέκτησε, από το απόθεμα του Αμερικάνικου Στρατού, μικρή ποσότητα από καραμπίνες Winchester M1912. Τα όπλα αυτά αποτέλεσαν πιθανότατα τα μόνα λειόκαννα όπλα του Ελληνικού Στρατού, τα οποία για πολλά χρόνια παρέμεναν αποθηκευμένα και μόνο πρόσφατα (το άρθρο γράφτηκε το 2006) διατέθηκαν στις Ειδικές Δυνάμεις. Η επίσημη ονομασία τους είναι «Τυφέκιο 12-Μ1912» και χορηγούνται για χρήση σε εμπλοκές σε μικρή απόσταση.
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Αμερικανοί ζήτησαν από διάφορες εταιρείες που κατασκεύαζαν κυνηγετικά όπλα την κατασκευή αντίστοιχων όπλων με στρατιωτικές όμως προδιαγραφές. Έτσι η Winchester κατασκεύασε το Μ1912, το οποίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνέχισε όμως να χρησιμοποιείται μέχρι και τη δεκαετία του 1990.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ
Το Μ1912 είναι επαναληπτικό όπλο. Η φυσιγγιαποθήκη βρίσκεται κάτω από την κάννη και η γέμισή της γίνεται από το κάτω μέρος του όπλου. Η ασφάλεια βρίσκεται μπροστά από τον υποφυλακτήρα της σκανδάλης και γύρω από την κάννη υπάρχει διάτρητος, για ταχύτερη ψύξη, χειροφυλακτήρας. Στο εμπρός μέρος της κάννης υπάρχει εγκοπή για την προσαρμογή ξιφολόγχης Εnfield M1917.
XAΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Μήκος: 1.020mm
Μήκος κάννης: 500mm
Bάρος (άδειο): 3,2 κιλά
Τροφοδοσία: Φυσιγγιαποθήκη 6 φυσιγγίων
Μήκος ξιφολόγχης: 430mm
Φυσίγγιο: 12 gauge
Αρχ. Ταχύτητα: 400 μ/δευτ
Κατασκευαστής: Winchester
Το Μοντέλο Winchester 1912 (επίσης γνωστό ως το μοντέλο 12, ή M12) είναι ένα Hammerless slide-λειτουργίας, δηλαδή, χράπα-χρούπα, κυνηγετικό όπλο με μια εξωτερική σωλήνα αποθήκης. Ευρέως-το όνομα του Perfect Repeater στην εισαγωγή του, σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσε το πρότυπο για καραμπίνες pump-action για πάνω από 51 χρόνια σε υψηλό ποσοστό παραγωγής. Από το 1912 μέχρι την πρώτη διακοπή της παραγωγής από την εταιρεία Winchester το 1963, σχεδόν δύο εκατομμύρια Model 12 κυνηγετικά όπλα έχουν παραχθεί σε διάφορες ποιότητες και μήκη κάννης. Αρχικά είχαν θαλάμη για 20 gauge μόνο φυσίγγια, εκδόσεις των 12gauge και 16gauge βγήκαν το 1914, και η έκδοση των 28 gauge βγήκε το 1934. Μία έκδοση σε 0.410 ποτέ δεν παρήχθη. Αντ 'αυτού, μια περιορισμένη έκδοση του μοντέλου 12 γνωστή ως το μοντέλο 42, που προκύπτει άμεσα από την κλίμακα των σχεδίων του μοντέλου 12, παρήχθη για το διαμέτρημα 0.410.
Περιγραφή
Το Μοντέλο 1912 (συντομεύεται σε μοντέλο 12 το 1919) ήταν το επόμενο βήμα από το Μοντέλο Winchester 1897, το οποίο με τη σειρά του είχε εξελιχθεί από το προηγούμενο μοντέλο Winchester 1893.Το μοντέλο 12 σχεδιάστηκε από τον μηχανικό της Winchester Τόμας Crosley Johnson, και βασίστηκε εν μέρει στο σχεδιασμό του M1893/97 από τον John Browning. Ήταν μια εντελώς νέα σχεδίαση που είχε διατεθεί αρχικά σε 20gauge μόνο (12 gauge και 16gauge πυροβόλα όπλα δεν πωλήθηκαν μέχρι το 1914). To Μοντέλο 12 ήταν τo πρώτo πραγματικά επιτυχημένo εσωτερικής σφύρας χράπα-χρούπα κυνηγετικό όπλο που κατασκευάστηκε ποτέ. Η σωληνοειδή αποθήκη ήταν από το κάτω μέρος του όπλου. Όλα τα άδεια φυσίγγια του όπλου εκτινάσσονται προς τα δεξιά. Η αποθήκη έχει χωρητικότητα 6 φυσίγγια των 2 ¾ ιντσών. Με πλαστά και μηχανικά μέρη από χάλυβα, ο τελικός λόγος για τη διακοπή της παραγωγής το 1963 ήταν ότι ήταν πάρα πολύ ακριβό να παραχθεί σε ανταγωνιστικές τιμές. Ο κύριος ανταγωνισμός αυτή τη φορά ήρθε από το πολύ λιγότερο ακριβό Remington Model 870, που είχε εισαχθεί το 1950. Η πλειοψηφία των "σύγχρονων" Μοντέλου 12 λειόκαννων όπλων που κατασκευάστηκαν μετά το 1930 είχαν θαλάμη για 2 ¾ ιντσών φυσίγγια, μόνο, αν και ορισμένα εξειδικευμένα μοντέλα, όπως το Heavy Duck Gun Μοντέλο 12 είχαν θαλάμη για 3 ιντσών Super Speed and Super X φυσίγγια, ουσιαστικά ένα φυσίγγιο 3 ιντσών magnum. Μερικά νεώτερα Μοντέλα 12 διαμετρήματος 16 gauge, ωστόσο, είχαν θαλάμη για 29/16- ιντσών φυσίγγια, τα 12 gauge όπλα είχαν θαλαμο που ήταν 2 ⅝ ίντσες και τα 20 gauge όπλα είχαν θάλαμο που ήταν 2 ½ ίτσες. Ορισμένα από αυτά τα αρχικά Μοντέλα 12 έχουν μεταγενέστερα τροποποιηθεί, με θαλάμους που έχουν επιμηκυνθεί για να δέχονται 2 ¾ ιντσών φυσίγγια, ενώ άλλα παρέμειναν στο εργοστάσιο σε απόθεμα. Η προσεκτική επιθεώρηση από οπλουργό πάντα συνιστάται για να εκτιμηθεί κατά πόσον είναι ασφαλές να πυροδοτήσει ένα σύγχρονο 2 ¾ ιντσών φυσίγγιο το παλαιότερο Μοντέλο 12. Ειδικές αναμνηστικές εκδόσεις παρόλα αυτά παράγονται από την Winchester μετά το 1963 έως το 2006, μέσα από εξειδικευμένα προγράμματα αγοράς συλλεκτικών όπλων, αλλά το τέλειο όπλο Repeater δεν ήταν ποτέ σε μαζική παραγωγή μετά το 1963. Το εργοστάσιο της Winchester ανακοίνωσε ένα πλήρες κλείσιμο της παραγωγής τον Ιανουάριο του 2006, τερματίζοντας έτσι την μακρά και ένδοξη καριέρα του Μοντέλου 12 στην ηλικία των 95 ετών!
Το Μοντέλο 1912 (συντομεύεται σε μοντέλο 12 το 1919) ήταν το επόμενο βήμα από το Μοντέλο Winchester 1897, το οποίο με τη σειρά του είχε εξελιχθεί από το προηγούμενο μοντέλο Winchester 1893.Το μοντέλο 12 σχεδιάστηκε από τον μηχανικό της Winchester Τόμας Crosley Johnson, και βασίστηκε εν μέρει στο σχεδιασμό του M1893/97 από τον John Browning. Ήταν μια εντελώς νέα σχεδίαση που είχε διατεθεί αρχικά σε 20gauge μόνο (12 gauge και 16gauge πυροβόλα όπλα δεν πωλήθηκαν μέχρι το 1914). To Μοντέλο 12 ήταν τo πρώτo πραγματικά επιτυχημένo εσωτερικής σφύρας χράπα-χρούπα κυνηγετικό όπλο που κατασκευάστηκε ποτέ. Η σωληνοειδή αποθήκη ήταν από το κάτω μέρος του όπλου. Όλα τα άδεια φυσίγγια του όπλου εκτινάσσονται προς τα δεξιά. Η αποθήκη έχει χωρητικότητα 6 φυσίγγια των 2 ¾ ιντσών. Με πλαστά και μηχανικά μέρη από χάλυβα, ο τελικός λόγος για τη διακοπή της παραγωγής το 1963 ήταν ότι ήταν πάρα πολύ ακριβό να παραχθεί σε ανταγωνιστικές τιμές. Ο κύριος ανταγωνισμός αυτή τη φορά ήρθε από το πολύ λιγότερο ακριβό Remington Model 870, που είχε εισαχθεί το 1950. Η πλειοψηφία των "σύγχρονων" Μοντέλου 12 λειόκαννων όπλων που κατασκευάστηκαν μετά το 1930 είχαν θαλάμη για 2 ¾ ιντσών φυσίγγια, μόνο, αν και ορισμένα εξειδικευμένα μοντέλα, όπως το Heavy Duck Gun Μοντέλο 12 είχαν θαλάμη για 3 ιντσών Super Speed and Super X φυσίγγια, ουσιαστικά ένα φυσίγγιο 3 ιντσών magnum. Μερικά νεώτερα Μοντέλα 12 διαμετρήματος 16 gauge, ωστόσο, είχαν θαλάμη για 29/16- ιντσών φυσίγγια, τα 12 gauge όπλα είχαν θαλαμο που ήταν 2 ⅝ ίντσες και τα 20 gauge όπλα είχαν θάλαμο που ήταν 2 ½ ίτσες. Ορισμένα από αυτά τα αρχικά Μοντέλα 12 έχουν μεταγενέστερα τροποποιηθεί, με θαλάμους που έχουν επιμηκυνθεί για να δέχονται 2 ¾ ιντσών φυσίγγια, ενώ άλλα παρέμειναν στο εργοστάσιο σε απόθεμα. Η προσεκτική επιθεώρηση από οπλουργό πάντα συνιστάται για να εκτιμηθεί κατά πόσον είναι ασφαλές να πυροδοτήσει ένα σύγχρονο 2 ¾ ιντσών φυσίγγιο το παλαιότερο Μοντέλο 12. Ειδικές αναμνηστικές εκδόσεις παρόλα αυτά παράγονται από την Winchester μετά το 1963 έως το 2006, μέσα από εξειδικευμένα προγράμματα αγοράς συλλεκτικών όπλων, αλλά το τέλειο όπλο Repeater δεν ήταν ποτέ σε μαζική παραγωγή μετά το 1963. Το εργοστάσιο της Winchester ανακοίνωσε ένα πλήρες κλείσιμο της παραγωγής τον Ιανουάριο του 2006, τερματίζοντας έτσι την μακρά και ένδοξη καριέρα του Μοντέλου 12 στην ηλικία των 95 ετών!
Στρατιωτική χρήση
Οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποίησαν διάφορες εκδόσεις του μοντέλου 12 στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κορέα, και στις αρχές του πολέμου του Βιετνάμ, μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων και μέχρι να σταματήσει η μαζική παραγωγή το 1963. Οι εκδόσεις του μοντέλου 12 ταξινομούνται ως το Μοντέλο 12 ή M12 για συντομία. Περίπου 20.000 Μοντέλα 12 αγοράστηκαν από τον αμερικανικό στρατό στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που διαφέρουν από την πολιτική έκδοση, έχοντας μια μικρότερη κάννη, μια διάτρητη ψύκτρα για τη θερμότητα στην κάννη, και μια M1917 υποδοχή για ξιφολόγχη.
Οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποίησαν διάφορες εκδόσεις του μοντέλου 12 στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κορέα, και στις αρχές του πολέμου του Βιετνάμ, μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων και μέχρι να σταματήσει η μαζική παραγωγή το 1963. Οι εκδόσεις του μοντέλου 12 ταξινομούνται ως το Μοντέλο 12 ή M12 για συντομία. Περίπου 20.000 Μοντέλα 12 αγοράστηκαν από τον αμερικανικό στρατό στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που διαφέρουν από την πολιτική έκδοση, έχοντας μια μικρότερη κάννη, μια διάτρητη ψύκτρα για τη θερμότητα στην κάννη, και μια M1917 υποδοχή για ξιφολόγχη.
Winchester Model 12 Trench Gun
Περισσότερα από 80.000 Μοντέλα 12 λειόκαννα όπλα είχαν αγοραστεί κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το Σώμα των Πεζοναυτών, την Πολεμική Αεροπορία, το Στρατό και το Ναυτικό, ως επί το πλείστον για χρήση στο θέατρο του Ειρηνικού. Οι εκδόσεις Riot με πιστολοειδή λαβή του μοντέλου 12, χωρίς τη θερμική ασπίδα (ψύκτρα) και ξιφολόγχη, αγοράστηκαν από το στρατό για χρήση στην υπεράσπιση των βάσεων και στην προστασία των αεροσκαφών εναντίον των σαμποτέρ όταν αυτά ήταν σταθμευμένα. Το Ναυτικό ομοίως αγόρασε και χρησιμοποίησε την έκδοση Riot για την προστασία των πλοίων και του προσωπικού, ενώ ήταν σε ξένα λιμάνια. Το Σώμα των Πεζοναυτών χρησιμοποίησε την έκδοση Trench Gun του Μοντέλου 12 με μεγάλη επιτυχία στην ανακατάληψη από τους Ιάπωνες των νησιών του Ειρηνικού. Η βασική διαφορά στο μοντέλο 12 Trench Gun του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έναντι του Μοντέλου 12 Trench Gun του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ότι το αρχικό σχέδιο, που περιέχει έξι σειρές από τρύπες στο διάτρητο της θερμικής ασπίδας, μειώθηκε σε μόλις τέσσερις σειρές κατά τη διάρκεια του 1942. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας, οι πεζοναύτες χρησιμοποίησαν το Μοντέλο 12 εκτενώς. Ομοίως, οι πεζοναύτες και ο στρατός χρησιμοποίησαν το μοντέλο 12 κατά τους πρώτους μήνες του πολέμου του Βιετνάμ, μέχρι, και αυτό οφείλεται στην παραγωγή του Μοντέλο 12 που λήγει το 1963. Το Ithaca 37 γεμίζει σύντομα το κενό που προκαλείται από το τέλος της παραγωγής του μοντέλου12, ιδίως μεταξύ των USΑ Navy SEALS. Σε αντίθεση με τα περισσότερα σύγχρονα χράπα-χρούπα κυνηγετικά όπλα, το Winchester Model 12 δεν είχε αποσυνδετήρα σκανδάλης. Όπως και το προηγούμενο μοντέλο 1897, πυροβολούσε κάθε φορά που οι μπάρες όπλισης έκαναν πλήρη κίνηση και ενεργοποιούνταν η σκανδάλη. Αυτό και η ικανότητα των 6 φυσιγγίων που είχε για χωρητικότητα το κατέστησε αποτελεσματικό για κοντινές μάχες. Ήταν γρήγορο όσο γρήγορα θα μπορούσε κανείς να λειτουργήσει το όπλο, με συνεχείς πυροβολισμούς.
Περισσότερα από 80.000 Μοντέλα 12 λειόκαννα όπλα είχαν αγοραστεί κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το Σώμα των Πεζοναυτών, την Πολεμική Αεροπορία, το Στρατό και το Ναυτικό, ως επί το πλείστον για χρήση στο θέατρο του Ειρηνικού. Οι εκδόσεις Riot με πιστολοειδή λαβή του μοντέλου 12, χωρίς τη θερμική ασπίδα (ψύκτρα) και ξιφολόγχη, αγοράστηκαν από το στρατό για χρήση στην υπεράσπιση των βάσεων και στην προστασία των αεροσκαφών εναντίον των σαμποτέρ όταν αυτά ήταν σταθμευμένα. Το Ναυτικό ομοίως αγόρασε και χρησιμοποίησε την έκδοση Riot για την προστασία των πλοίων και του προσωπικού, ενώ ήταν σε ξένα λιμάνια. Το Σώμα των Πεζοναυτών χρησιμοποίησε την έκδοση Trench Gun του Μοντέλου 12 με μεγάλη επιτυχία στην ανακατάληψη από τους Ιάπωνες των νησιών του Ειρηνικού. Η βασική διαφορά στο μοντέλο 12 Trench Gun του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έναντι του Μοντέλου 12 Trench Gun του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ότι το αρχικό σχέδιο, που περιέχει έξι σειρές από τρύπες στο διάτρητο της θερμικής ασπίδας, μειώθηκε σε μόλις τέσσερις σειρές κατά τη διάρκεια του 1942. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας, οι πεζοναύτες χρησιμοποίησαν το Μοντέλο 12 εκτενώς. Ομοίως, οι πεζοναύτες και ο στρατός χρησιμοποίησαν το μοντέλο 12 κατά τους πρώτους μήνες του πολέμου του Βιετνάμ, μέχρι, και αυτό οφείλεται στην παραγωγή του Μοντέλο 12 που λήγει το 1963. Το Ithaca 37 γεμίζει σύντομα το κενό που προκαλείται από το τέλος της παραγωγής του μοντέλου12, ιδίως μεταξύ των USΑ Navy SEALS. Σε αντίθεση με τα περισσότερα σύγχρονα χράπα-χρούπα κυνηγετικά όπλα, το Winchester Model 12 δεν είχε αποσυνδετήρα σκανδάλης. Όπως και το προηγούμενο μοντέλο 1897, πυροβολούσε κάθε φορά που οι μπάρες όπλισης έκαναν πλήρη κίνηση και ενεργοποιούνταν η σκανδάλη. Αυτό και η ικανότητα των 6 φυσιγγίων που είχε για χωρητικότητα το κατέστησε αποτελεσματικό για κοντινές μάχες. Ήταν γρήγορο όσο γρήγορα θα μπορούσε κανείς να λειτουργήσει το όπλο, με συνεχείς πυροβολισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου